HET LEED DAT SUSHI ETEN HEET
Sushi. Je bent er dol op of je vindt het vreselijk. Ik hoor bij groep 1 en ik herinner me nog als de dag van gisteren dat ik voor het eerst een sushi restaurant binnen liep. Het was zomer en mijn vriend stelde voor om eens ”gek” uit eten te gaan. Hij noemde sushi en ik vond het prima. Zo gedacht zo gedaan en niet veel later zat ik achter een tafeltje met wat rare ingrediënten voor mijn neus.
Hij als ”echte expert” (hij had het één keer eerder gedaan, nou nou) leerde me wat dat zwarte sausje (soyasaus) nu was en hoe je stokjes gebruikt. We bestelden wat dingen en halleluja ik werd helemaal gek. ”DIT IS ZO LEKKER” riep ik uit, terwijl ik nog een stuk sushi in mijn mond propte (de stokjes keek ik niet meer na om). Hij lachte en dacht dat ik gewoon heel enthousiast was, maar niets was minder waar. Ik was niet enthousiast, ik was, ik was… overdonderd!! Hoe had ik zo lang kunnen leven zonder sushi in mijn leven?!
Vanaf dat punt ging mijn leven deels om sushi draaien. Niet alleen in míjn leven, maar ook mijn vrienden en familie trok ik mee in het leed dat sushi eten heet. Leed? Ja, daar kwam ik namelijk later achter. Het is namelijk zo dat wanneer ik weet dat ik later in de week sushi ga eten, ik al dagen van te voren ermee bezig ben. De naam van de whatsappgroep met wie ik ga eten wordt vervangen met sushi-tekens, de gesprekken in de desbetreffende groep bestaan voornamelijk uit ”SUSHI <3”, de online menu-kaart wordt grondig geïnspecteerd om de beste bestel-tactiek te plannen en de dag zelf eet ik vrijwel niks om zoveel plek mogelijk te bewaren voor de sushi.
Maar het leed gaat pas beginnen nadat de sushi op is. Zelfs na Kerstmis heb ik nog meer plek in mijn buikje dan na een sushi-avond. Ik weet niet wat het is, ik blijf maar eten. Ik ga nog net niet rollend naar huis, maar man man man wat vind ik sushi lekker. De misselijkheid kickt later in. De buikpijn komt daarna. Een week lang kan ik niet naar sushi kijken, laat staan aan denken. Maar als ik dan word uitgenodigd voor een nieuwe sushi-date, kan ik alleen maar lachen. It’s all worth it.
Ben jij ook zo gek op sushi?
Meer van dit soort artikelen? Volg me via bloglovin’!
mei 19, 2014 @ 09:24:43
oeeeeh doe mij maar sushi ook om half 10 ochtends! jummmm
mei 19, 2014 @ 10:48:25
Omg ja sushi is mijn leven! haha
mei 19, 2014 @ 11:52:52
Je schrijft het leuk! Maar helaas hoor ik bij de groep die het echt niet naar binnen krijgt.
mei 19, 2014 @ 14:54:54
Dankje! En oh wauw, ik ken echt weinig mensen die bij groep 2 horen!
mei 19, 2014 @ 12:47:24
Wat schrijf je enorm leuk 🙂
Ik moet iets heel ergs opbiechten. IK HEB NOG NOOIT SUSHI GEGETEN. NOG. NOOIT. Ik moet daar echt eens verandering in brengen want het kan echt niet!
liefs,
Femke
mei 19, 2014 @ 14:54:11
Haha aw dankjewel! En oh mijn god ga als de wiedeweer sushi eten jij!!
mei 19, 2014 @ 18:24:45
haha leuk artikel! Ik heb ook echt nog nooit sushi gegeten…
Liefs, Jet
mei 19, 2014 @ 19:37:45
Haha leuke post. Ik lust echt geen sushi, terwijl ik dol ben op vis! Maar ik snap wel dat mensen er gek op zijn haha
xx
mei 19, 2014 @ 19:55:31
Heel leuk artikel, kan me volledig in je vinden haha. Ben ook echt een enorme sushi-addict, echt het lekkerste ooit!
liefs, tara
mei 19, 2014 @ 21:49:51
sushi is ook gewoon heerlijk en zeker in de restaurants blijf ik maar gaan (ook stiekem om de belachelijk hoge prijs eruit te halen aha)
mei 19, 2014 @ 22:58:47
Haha ik eet me ook altijd misselijk aan sushi. Op de een of andere manier is er gewoon geen rem als je het eet. En dan savonds balen omdat je zo misselijk bent, maar het de volgende keer gewoon weer doen. I loveee sushi <3
mei 20, 2014 @ 19:29:00
ahh heerlijk sushi, daar kun je me voor wakker maken! Thuis lekker zelf maken doe ik meestal, al is het natuurlijk erg fijn om het af en toe voor je neus geschoteld te krijgen haha (:
xoxo
mei 20, 2014 @ 22:19:43
Ja thuis maak ik het ook wel eens! Maar dan mis je toch wel een beetje al die lekker bijgerechtjes, waardoor het ik-rol-naar-huis effect wordt beperkt.
mei 21, 2014 @ 12:05:25
aah dat klinkt heerlijk als je ergens zo gek op bent.. maar ik heb het nog nooit gegeten! Ik vind rauwe vis sowieso niet lekker, maar hoorde laatst dat je ook juist andere sushi zonder rauwe vis er tussen hebt zitten. Ik wil het best eens proberen, maar naar een sushi restaurant zou ik nog niet zo snel een voet binnen zetten haha
mei 21, 2014 @ 12:07:00
Aaah ja! Je kan heel veel bijgerechten bestellen (ze hebben ook super veel vlees en andere dingen en idd sushi met bijv komkommer of avocado) dus het is het sowieso waard om eens te proberen 😀
mei 21, 2014 @ 21:08:47
Oeh, ik durf nu bijna niet op te biechten dat ik nog nooit sushi heb gegeten! Toch maar snel eens ECHT gaan doen haha
mei 22, 2014 @ 22:09:39
haha ik lust het echt niet zo graag… maar ik lust alles in fases dus ik geloof dat mijn sushi-fase nog komt haha!
mei 24, 2014 @ 19:54:01
Hhaha super leuk om te lezen! Ik heb nog nooit sushi gegeten, shame on me…
aug 12, 2014 @ 16:16:37
zo herkenbaar…
aug 12, 2014 @ 21:34:34
Ik zocht een toepasselijk plaatje van een overvolle sushischotel en kwam hier terecht door de tekst “Het leed dat sushi eten heet”. Ik dacht nu komt het, nu ga ik een tekst lezen over de massale visvangst en de manier waarop een makirol wordt bereid en het leed wat de vissen moeten ondergaan. Gelukkig geen moralistisch verhaal maar een zeer herkenbaar verhaal over de bijna verslaving van het sushi eten. Menukaart? wie heeft deze nog nodig. Ik dreun alle makirollen, sashimi’s en specialiteiten rechtstreeks vanuit mijn hoofd op (edamame onmisbaar tijdens een sessie) en weet precies waar mijn grens ligt zodat het misselijkheidsgevoel achterblijft (was wel een learningcurve dat wel).
Overigens all you can eat vreetschuren zijn bij mij in de ban gegaan. Zelf kom ik altijd bij Oni in Den Haag en als je daar sushi hebt gegeten wil je niet anders meer 😀
aug 12, 2014 @ 22:33:02
Haha, ik ben blij dat ik je niet teleurgesteld heb met de titel en dat er nogmaals een kreet van herkenning is. Ik ga Oni zeker onthouden en ik wacht op de dag dat ook ik de menu-kaart uit mijn hoofd kan knallen (maar als ik zo mijn ”learningcurve” zie, zal dat niet lang meer duren).
aug 12, 2014 @ 22:38:04
Ik kan het niet laten om te vragen, wáárom zocht je een volle sushi-schaal afbeelding?
aug 14, 2014 @ 18:32:04
Was een reactie op een bericht van een Indische vriendin die op Facebook liet zien hoe ze een Indische rijsttafel had gemaakt. Gebeurde erg veel op dat bord (zag er ook erg goed uit) dus toen vond ik het leuk om te reageren met een schaal sushi 😀
apr 22, 2015 @ 20:03:39
Nou moet ik bekennen, ik behoorde ooit tot groep nummer 2. Maar nu heb ik besloten, dat je alleen tot groep 2 kan behoren als je geen GOEDE sushi geprobeerd heb. Voorheen had ik 1x sushi gegeten en die viel ZO tegen, dat ik vervolgens 4 jaar lang heb geleefd in de veronderstelling het niet te lusten. Had ik het laatst weer geprobeerd, ander restaurant, en man man man! Wat heb ik veel gemist die afgelopen 4 jaar zeg! Poeh!
Dus een tip aan de mensen uit groep nummer 2: probeer een ander restaurant en je zal tot groep 1 behoren!
apr 22, 2015 @ 20:09:29
Hahah, dat is wel een cruciale tip hoor! Goed dat je het even meldt, want vieze sushi is inderdaad nogal… anti-climax. Blij dat je nu ook bij groep 1 hoort 😀
dec 09, 2015 @ 13:29:49
Oh, ik weet nog dat ik een keer een openbaring had over hoe intens ik van sushi kan genieten.. en dat ik daar 25 jaar van mijn leven zonder heb gedaan.. Ik ben nu 29 en heb t goed ingehaald, no worries. no regrets. Ha!
dec 09, 2015 @ 22:19:43
I lhooooove sushi! Ik kan ook daarna echt niets mee op. Hoogstens een glaasje water.